Vanmorgen vroeg opgestaan om op pad te gaan want Bert moest eerst langs de garage. Deze keer was de bodemplaat aan de linkerkant eraf gegaan. Gelukkig konden we hem deze keer er nog wel
afschroeven,de andere schroef was afgebroken, en het stuk meenemen naar de garage. Vorig jaar was de rechter er ook al een keer afgegaan in Noorwegen. En we wilden ook nog even langs de Lidl voor
broodjes die nu in de auto oud liggen te worden We hoefden vandaag maar125 af te leggen dus we waren op tijd in Crickhowell waar we in een leuke inn logeren, the bear hotel. Onderweg maakten we nog
een tussenstop in Brecon, een leuk plaatsje waar vroeger een kanaal is gegraven en waar je nu met longboats over kan varen. Een soort bootcaravan. Grappig. Daar hebben we dus koffie met wat lekkers
gegeten aan het begin van het kanaal. Crickhowell is ook een leuke plaats waar vandaan je mooie wandelingen kan maken en je in de leukste winkeltjes kan snuisteren. Bij Bachus wat gekocht. Gewandeld
naar de oude brug en het kasteel ,nou ja, wat er van overgebleven is,een toren. Straks nog weer even de weg naar de pub van het hotel zoeken voor eten. 38.36.5.2 Deze kamernummers onthouden daar moet
je van richting veranderen in het gangenstelsel en dan nog een trap af en weer op en dan ben je er. Vandaag wisselend bewolkt,af en toe een bui en flinke zonnige perioden met een temperatuur van
15-20 graden gehad.
Vanwege het slechte internet gisteren de tab in de hoek gegooid. Vandaag schijnt het iets stabieler te zijn. Toen we uit Llanberis zijn vertrokken gisteren zijn we voordat we onderweg gingen naar
Haverford west langs Llangfairpg gegaan, het dorp met de langste naam van de wereld waar ik alleen de afkorting van schrijf en Eric de foto van de hele naam al geplaatst heeft. Leuk om daar te zijn
geweest! DAG 2 Graag hadden we jullie verteld dat het heel leuk was om met de ribbboat naar Ramsey island te gaan en dat we leuk de papagaaiduikers en dolfijnen hadden gezien die gezellige prffft
geluidjes maakten maar helaas.. de schipper vond dat de zee te hoog en er teveel wind was om uit te varen dus gaat dit verhaal niet door.. Gelukkig is st Davids waar we heen moesten om onze vouchers
in te wisselen een leuk plaatsje met een cathedraal uit het jaar 600 welke we dus maar bezocht hebben en.. op een gratis orgelconcert getrakteerd werden. Deze cathedraal was in vroeger jaren een
bedevaarts plaats, 2 keer naar st Davids telde als 1 keer naar Rome en 3 keer telde zelfs voor 1 keer naar Jeruzalem. De cathedraal ligt niet zoals je zou verwachten op een heuvel midden in het dorp
maar in een kommetje zodat je het niet kan zien liggen van de verte. Omdat het weer steeds beter werd besloten we om een stukje pembrokeshire kustpad te lopen wat de man van het ribboat kantoorje ons
aangeraden had. We reden langs smalleweggetjes met hoge wallen richting kust. Af en toe de berm inschietend waar dit mogelijk was als er een tegenligger aankwam. We kwamen uit bij een strandje waar
ze ook aan coasteering deden. Met een wetsuit aan langs de rotsen lopen en er afspringen langs de kust. Daar was een parkeerplaats waar we de auto neergezet hebben om te gaan wandelen. Op een gegeven
moment was het net de sound of music zo'n leuk weitje kwamen we over! Even hebben we gerust hoog boven de zee en onze eierkoeken opgegeten. op de terugweg reden we nog langs wat in 1800 een
industriedorpje was met een leisteenvermorzelfabriek ten behoeve van de wegen in die tijd. Schepen voeren af en aan om de leisteen naar heel Engeland te vervoeren. we vonden dat we toen genoeg
bekeken hadden en hebben nog een lekker ijsje genomen en toen op weg naar Haverford west voor barfood!
Vandaag hebben we een vrekkendag want onze penningmeester vind dat we veel geld uitgeven. We hadden besloten om lopend naar het national slatemuseum te gaan en omdat alle nationale museums in wales
free entry hebben sinds dit in 2000 door het parlement beslist is kwam dat goed uit. Maar helaas was het museum door een staking gesloten. Na met de stakingsleider te hebben gesproken begrepen we dat
het zoals vaker over arbeidsvoorwaarden en beloning gaat. We hebben hun succes gewenst en hij had nog enkele tips waar we heen konden. Eerst zijn we op zijn advies naar de ondergelopen leisteen
groeve gelopen waar het grondwater omhoog is gekomen en nu een duikcentrum is gevestigd is. Kristalhelder water! Daarna zijn we eens stukje omhoog naar het leisteen arbeidersziekenhuis gelopen. ten
tijde dat de groeve nog open was werkten er ongeveer 3000 mensen en er gebeurde vaak een ongeluk. Handig een ziekenhuis vlak bij. bij het stationnetje hebben we later nog een kop chocolademelk
gedronken en in de pub barfood gehad wat heerlijk was! Voor nog geen 50 pond willen we nog wel eens een vrekkendag!
Vanmorgen heeft Gea eerst alleen vroeg ontbeten omdat ze in de rij moest staan voor de tickets voor de trein om op de top van mount Snowdon te komen.Elke dag houden ze 10 plekken per trein over aan
de kassa om te verkopen aan mensen die op die dag komen en ik dacht dat ik er vroeg bij moest zijn. Dit bleek achteraf mee te vallen en na 5 minuten stond ik al weer met de gewenste kaarten buiten.
Tjakka! Niet met de stoom maar diesel trein. Minder lawaai minder stank en minder romantisch maar wel. .omdat ik vroeg was..een plekje i kern wagon A dat betekend vooraan panorama view. In het begin
scheen het zonnetje lekker maar ongeveer 700 meter klimmen begon het wat mistig te worden. Toen we op 1068 meter op de top van de Snowdon aan kwamen zat het helemaal dicht. Jammer. Maar eenmaal uit
de trein nam de wind met vlagen de wolken mee en oh, een prachtig uitzicht kwam tevoorschijn. Bergen. Meren. Schapen. Of course .. De dames en Bert hadden een retourtje genomen en Eric de wandelaar
ging met de benenwagen naar beneden. Een tocht van 2 1/2 uur naar beneden in zijn tempo. Wij zaten ondertussen warmpjes in de coupe toen het begon te regenen. Arm jong! Al met al was hij de berg vlot
af want de trein deed er ook weer een uur over om beneden te komen en nadat we besloten hadden om vanuit de wachtkamer waar we gegeten hadden naar het hotel te gaan kwam Eric ook al verregend van de
berg af. En toen. .was het tijd om even uit te rusten en een wasje te doen. Dit is op een telefoon met woordvoorspeller geschreven dus er kan onbedoeld iets wat niet klopt tussenstaan.
Ten eerste Internet is hier heel onstabiel dus of het allemaal lukt met de spannende verhalen en foto s is de vraag. Veel spannends is er niet gebeurd trouwens. We zijn over de M 6 naar Wales
gereden. We hebben sinds Schotland geen penny op zak dus bij elke cash machine proberen we wat uit de muur te halen wat uiteindelijk bij de 3e vandaag lukte. Pff eindelijk voor een ijsje. We logeren
nu 3 nachten in royal victoria hotel in llanberis aan de voet van de snowdonia.het hotel staat er al vanaf 18 40 of zo en dat is ook te merken. Zo lang ligt de stof ook al op de plinten. Maar het
eten was goed. Eric maakt nog even een wandeling en wij zitten in de lege lobby ons met het trage Internet te vermaken
Vanmorgen op tijd uit Wark vertrokken, had ik al gezegd dat we daar niet mobiel te bereiken waren? Zover zijn ze daar nog niet. Alleen vast net. En internet. We wilden langs de Hadrians wall lopen en
op twee plekken is ons dat gelukt. Deze muur is rond 200 jaar na christus gebouwd en nog steeds zijn hele stukken te volgen. Er loopt zelfs een voetpad langs van west naar oost engeland. Bij het
romeinse fort bij mijlpaal 36b, zijn we het eerst de muur gaan bekijken en langs gelopen en later bij One Brew. Wat een landschap! Wat hebben we hebben genoten! Even rustig op een bankje zitten en
alleen maar kijken terwijl Eric een berg op en neer ging klimmen. Dit wordt een verhaal met tussenstoppen want het internet stokt af en toe dus lezers... Af en toe de update bekijken loont de moeite,
dit telt ook voor de fotoos zegt Eric, ook bij vorige verhalen. Na inspanning van het klimmen kwamen we bij het visitors centre en daar hebben we buiten lekker de scone van gisteren opgegeten en een
lekkere koffie er bij genomen. Na deze pauze ging het weer verder langs de heuvels en dalen langs witte en zwarte schapen en hoge en minderhoge muurtjes en heggen en steeds het prachtige uitzicht. Na
een tijdje verlieten we het mooie northhumberland en komen we in het west lake district in Cumbria. We hebben ons vergaapt bij het windermerelake, wat een gezellige dorpjes zijn daar. Maar wij
moesten door naar Kendal, ook een schattig plaatsje maar minder te doen. Hier zitten we in een leuk Best Western Hotel en gaan eten in de plaatselijke pub. Bert en ik mixed grill met o. a. black
pudding, dat is bloedworst, ik heb de helft opgegeten,Yvonne een burger en Eric heeft kip gehad.
Na het ontbijt, wij waren deelnemers 1077 tm 1080! en na ons liep het ook nog steeds door met, zoals we doorkregen de afgelopen dagen, veel deelnemers van de Edingburgh Tattoo. Verlieten we een
regenachtig Edingburgh om naar Rosslyn Chapel te gaan. Het plaatsje Roslin ligt als Haren tegen Groningen aan. Een klein plaatsje en dank zij het boek de da vinci code van Dan Brown op de kaart
gezet. Het voorheen arme kerkje werd vlak na het verschijnen van het boek op 170.000 bezoeken per jaar vereerd. Voor die tijd hield de teller bij 60.000 wel op. Het bestuur bedankt elke keer bij de
rondleiding dhr Brown. Het was heel interesant om de geschiedenis van dit gebouw te horen en de mooie versieringen die aangebracht zijn te zien. De groene mannetjes de duivel en de geliefden en het
Amerikaanse mais wat eigenlijk niet bekend zou kunnen zijn ten tijde van het bouwen van de kerk omdat Columbus Amerika nog niet ontdekt had. Er gaat een verhaal dat de ridders al eerder in Amerika
geweest moeten zijn. We zijn ook in de kelder geweest waar Tom Hanks de deur opende om in de studio s in Londen uit te komen, geen onderaards gewelf gezien. De fotoos bij het verhaal zijn stiekum
genomen, verschillende engelse gasten hebben ons gewaarschuwd en op het laatst verlinkt bij de suppoost. Met als gevolg dat Gea ook een mooi verhaal vertelde en nu fotoos opgestuurd krijgt van de
aardige suppoost. Later reden we verder richting Jedburg waar we een afternoon tea bestelden, lekker! De scones zijn in een doggybag meegegaanomdat we veel te veel hadden. Toen op Wark on Tyne aan.
Eerst de grens over en toen kwamen de kermisattracties! Als je van achtbanen houdt moet je hier heen! Wat golven de wegen hier. Bijna had Yvonne de eerder geleverde doggy bags nodig! Op sommige
stukken ging het zo steil de berg op dat je de andere kant van de weg niet zag en voor je gevoel naar beneden stortte. En je mag hier 60 miles rijden, bij ons hield het met 40 wel op! Maar een
prachtig landschap,heide, bossen, kale heuvels en rivieren en schapen veel schaaaapen. Wark is een slaperig stadje aan de river Tyne en wij slapen in een oud hotel met een rijke geschiedenis, het
Battlestead hotel. Eerst nog een stukje langs de rivier gelopen en straks eten.
Na een goede nachtrust waar we geen geesten zijn tegengekomen behalve Yvonne, zij had een geestige droom,kunnen weer verder op ontdekkingstocht door Edinghburgh. Het is droog maar er staat een
aardige bries. Het plan om naar Holyrood castle te gaan krijgt de meeste stemmen en het bleek een goede keus te zijn. Dit is het kasteel waar Mary, Queen of Scotland heeft gewoond. We bezochten haar
vertrekken en de eetkamer waar haar prive secretaris uitgesleurd werd en met 56 messteken om het leven werd gebracht omdat haar echtgenoot vond dat ze te veel tijd met de arme man doorbracht. Een
plaquette aangebracht door het personeel herinnert aan de plek waar hij dood werd achtergelaten. Met Mary liep het uiteindelijk ook slecht af, na 19 jaar gevangenschap werd haar hoofd er afgehakt
omdat ze er van verdacht werd haar echtgenoot te laten vermoorden. Lees het hele verhaal maar eens op wikipedia. Na het kasteel kwamen we door het oudste gedeelte, de ruine van Holyrood Abbey en de
gardens. Holyrood castle is tegenwoordig de residentie van koningin Elisabeth als ze In Schotland is. Het kan voorkomen dat de boel ineens op slot gaat als ze bedenkt er heen te gaan. Geen
rondleidingen dan. Na de middag wilde Bert nog even de heuvels in maar verder als over de brug zijn we niet gekomen. Het bleek te ver weg te zijn. S avonds lekker gegeten in Salisbury arms. Dat kan
je op tripadvisor vinden. Morgen gaan we naar Wark.
